Het begin

 

Eind augustus 2003 zaten we met het gezin aan tafel toen het gesprek over reizen ging. We bespraken de mooie reis, die we dat voorjaar hadden gemaakt. Voor het eerst waren we met z'n vieren buiten Europa geweest -naar Californië- en de kinderen hadden zich uitstekende reisgenoten getoond.  In ons idee was dat voorlopig wel weer genoeg. Maar door dit gesprek werd alles anders...

​

Het woord 'wereldreis' viel. Iedereen was meteen enthousiast, maar niemand nam het serieus. Maar toen de kinderen naar bed waren keken Yolanda en ik elkaar eens aan. 'Wat houdt ons eigenlijk tegen?'

In het bedrijf was Peter Becker na bijna een jaar goed ingewerkt als CEO en zo professioneel dat hij mij niet nodig had om de hele dag zijn handje vast te houden. Bovendien kon hij steunen op Peter Duwel als CFO. Onze ouders en directe familie waren gezond, de kinderen op een leeftijd dat we ze relatief gemakkelijk zelf les zouden kunnen geven... Een beter tijdstip zou zich niet zo snel meer voordoen.

​

We namen een week de tijd om argumenten te verzinnen die de reis onmogelijk zou maken. Toen we een week later geen goede contra-argumenten konden noemen besloten we er voor te gaan en dan ook zonder veel uitstel:  1 januari zouden we vertrekken...

​

De schoolleiding, Siebe en Henny, was meteen enthousiast: de kinderen gaan veel meer leren dan wij ze kunnen bijbrengen. Zorg dat ze bij terugkomst dit lesprogramma afgewerkt hebben en dan kunnen ze zo doorstromen. De schoolinspectie dacht daar anders over: als iedereen dit gaat doen... Uiteindelijk kregen we met wat overredingskracht ook hun zegen en konden we aan de voorbereidingen beginnen. We verzamelden informatie, kochten een mooi boek '1,000 Places to See Before You Die'...  Geleidelijk -of eigenlijk vrij snel- vormde zich een ruw reisplan, waarbij we er van uitgingen dat we eerst wat 'toegankelijkere' bestemmingen zouden aandoen om de kinderen -destijds 9 en 7- aan het reizen te laten wennen alvorens we de derde wereld in zouden gaan. Er bleek een hele mooie deal te bestaan voor een 'rond de wereld-ticket', waarbij je gebruik kon maken van alle vliegmaatschappijen van een groep. In ons geval bleek de Star Alliance met o.a. Lufthansa, United en Air New Zealand de beste keus. Zolang je in dezelfde richting blijft vliegen kon je data wijzigen en ook de route aanpassen.

​

De grootste koffer werd de koffer met schoolboeken, daarnaast hadden de kinderen elk een eigen klein koffertje met hun spullen en deelden de ouders er een.

​