Verslag van de dag 16
Zondag 18 april worden we wakker in Baltimore en is eindelijk de lente gearriveerd! Plotseling is het 7-8 graden warmer, en schijnt de zon. We zetten koers richting de haven van Baltimore, die levendig gerestaureerd is. We brunchen matig tot abominabel bij ‘Pizza Uno’ een Amerikaans-Italiaans ketenrestaurant dat het bestaat om als Italiaan geen espresso te hebben (hetgeen alleen nog wordt overtroffen door het restuarant waar we vorige week aten na ‘Cookin’, een Italiaan zonder parmesaanse kaas…)! Maar we hebben daarna een heerlijke dag bij en op het water. Als we uiteindelijk rond 5 uur afscheid van Roy nemen, gaan Danny en Rachel met Joe –goede vriend van Roy- terug naar NY, en wij rijden door naar Washington D.C.
We komen daar kort voor donker aan, maken nog een scenic tour van de stads belangrijkste monumenten, hebben daarna wat moeite een hotel te vinden, en slapen uiteindelijk een tikkie duur, maar wel in Georgetown, de leukste buurt van Washington, aan het gezellige !!! Circle en P-street.
Maandag brengen we zoet in Washington. We maken een busrit door de stad, en eindigen bij het Air & Space Museum op de Mall, een van de musea van het Smithsonian Institute. Het is een plek waar je gemakkelijk de hele dag kan rondhangen, met allerlei exhibits variërend van de historie van het vliegen, met modellen op ware grootte van de vliegtuigen van de broers Wright, tot de echte Apollo-capsule waarmee mensen naar de maan zijn gegaan. En actieve dingen zoals een flight simulator, waar ik natuurlijk met de meisjes in moest (toen ik er met Tamar inzat bleek zij de stoel met de besturing te hebben, wat we geen van 2’en wisten, totdat we op onze kop hingen, en het toestel tot mijn verbazing niet op mijn acties reageerde, en we zo vrolijk een minuutje bleven hangen. Heel leuk.).
’s avonds reden we vlot terug naar Great Neck. Als er geen verkeer is, is het niet meer dan 4 uur rijden.
Dinsdag avond staat ‘Hairspray’ op het programma. We doen eerst huiswerk, en stappen om 5 over 6 in de auto om naar Manhattan te gaan. Als Yolanda in het weekoverzicht opzoekt waar de musical speelt, blijkt hij al om 7 uur te beginnen. Ik roep even mijn vader aan, druk het gaspedaal op zijn Guttmanns in, en heb vervolgens alle geluk van de wereld dat heel New York meewerkt om ons op tijd bij het theater te krijgen: niemand zet een file neer op de freeway, bij de Midtown tunnel wordt de auto vóór ons eruit gepikt voor een controle maar wij niet, alle stoplichten crosstown knippen op groen als ik eraan kom, en ik stop laconiek om tien voor 7 bij het theater. Als toppunt van mazzel kan ik ook nog eens gratis, op straat, voor de deur parkeren J.
De musical is leuk, de verhaallijn flinterdun, maar de liedjes liggen lekker in het gehoor, en zijn goed te onthouden. We kopen de CD, en de songs schallen door de auto als we ’s avonds laat terugrijden.
Woensdag komen Maaike en Michel ons opzoeken. Als zij kort na de lunch arriveren gaan we eerst wandelen, en daarna krijgt Miriam een vioolles. Nou weten we tenminste waarvoor zij de hele reis met die viool gesjouwd heeft (nou ja: de goede lezer herinnert zich dat ze in Byron Bay haar vakantiebudget al aardig had aangevuld door op de markt te spelen! Maar dat is ondertussen wel ruim 2 maanden terug…). ’s Avonds aan tafel is het reuze gezellig, en Maaike en Michel zijn bijzonder gelukkig. Zij met haar ‘eerste baantje’ en hij met de première een week eerder van zijn nieuwste compositie, ook al in het Concertgebouw. Het stuk is zeer goed ontvangen, met allemaal enthousiaste kritieken. Michel is een van Nederlands meest getalenteerde componisten van ‘Nieuwe Muziek’, en zit nu in een fase, dat dingen op hun plaats vallen. Zijn werk wordt gespeeld, hij krijgt opdrachten van prestigieuze orkesten waaronder de uitnodiging om een werk voor het Holland Festival te schrijven, en hij heeft een goede vertegenwoordiger. Maaike en Michel blijven nu een maandje in New York, om een beetje bij te komen, te studeren, en te componeren. Ze hebben een appartement gehuurd in the West Village, een heel gezellige buurt. Als we ’s avonds afscheid nemen maken we een afspraak om zaterdag in Central Park te gaan spelen….
Donderdag en vrijdag besteden we in Great Neck, en we nemen afscheid van Eynat en Tom, die vrijdag terugvliegen naar Israel. Dat valt allen zwaar. De meisjes en Tom zijn hele goede maatjes geworden, en we spreken af elkaar gauw weer te zien.
​
​
Zaterdag is het heerlijk weer. Perfect voor een optreden in Central Park! We spreken af om 3 uur bij het Boat House, en als we daar komen is het een drukte van belang. Central Park is vergelijkbaar met het Vondelpark, maar dan veel groter. De sfeer is gemoedelijk, heel New York flaneert er. Dwars door elkaar lopen joggers en mensen in smoking, bejaarden op skeelers en pubers op skateboards, mensen in t-shirt en bruidjes in vol ornaat. En veel musici. We vinden een mooi plekje op ‘the mall’ de Kalverstraat van het park, en al gauw staat er een kring mensen om Maaike en Miriam heen. Tamar is zo sportief om de weinig glamourrijke, maar o zo belangrijke rol van muziekstandaard op zich te nemen, en alle drie houden het 2 uur zonder pauzes vol. De opbrengst bedraagt zo’n $ 75, -- , niet slecht! De meisjes moeten Maaike haar aandeel stiekem in de zak proppen, want anders wil ze het niet hebben J. Alleen jammer dat Danny en Rachel het gemist hebben, want die zouden om 3 uur naar ons toekomen, maar hebben het blijkbaar niet gered. We drinken weer even iets bij het Boat House, en daar voegt Michel zich bij ons. Als we het park uitlopen pauzeren we nog bij het meertje met modelbootjes. Ook al zo aardig. Er zitten mensen met telescopen naar iets te kijken. Het blijkt een stads-adelaar te zijn, die een nest heeft gebouwd boven een raam op 5th Avenue, midden in de drukte. En plotseling worden we enthousiast op de schouder getikt: Danny en Rachel. Ook New York is een dorp. Vanzelfsprekend moeten de artiesten nog even een kleine toegift geven, en daarna nemen we afscheid van Maaike en Michel – die een etensafspraak hebben, en gaan vervolgens lekker Maleis eten op 2nd Avenue en 83rd St, bij Penang.
